lotu-potu

top. dan. nifr. İşsiz-peşəsiz adamlar, avaralar; günlərini fırıldaqla, kələkbazlıqla keçirən adamlar, dələduzlar, lotular. <Aslan bəy:> <Süleyman bəy> burada lotupotu ilə gəzib qumar oynayır. Ə. H.. <Hacı Fərəc:> . . O dövlətə görə Ziynət xanıma hər tərəfdən müştərilər çıxacaq – lotu-potu, atasından bixəbər adamlar. . N. V.. <Hacı Murad:> De görüm . . hansı tatın kitabındadır ki, . . pul qazanasan, verəsən toyuqplova, onu da gəlib-gedən, lotu-potu yesin. S. S. A..